Voor de verandering is deze keer (het gebrek) aan internetverbinding niet de reden van onze blogstilte. Die werkt hier in Swaziland namelijk fantastisch! Het oudste wildpark van Swaziland – Mlilwane Wildlife Sanctuary – heeft ons eenvoudigweg ondergedompeld…. We zijn hier tot nu toe het langst blijven hangen – op het wachten op Ivy in Kaapstad na- dat zegt, denk ik, genoeg.

Ivy heeft een plekje aan de rand van de campsite in het park en vandaar kijken we uit over een vallei, waar kuddes gnoes, zebra’s, impala’s en nyala’s elke dag hun portie bij elkaar grazen. De grote vraag ’s ochtends is niet wat ik ga ontbijten, maar welke kudde vandaag het meest aanwezig is. En het bijzondere is dat de enige hekken die hier staan, zijn die om het park of om de beschermde bomen en struiken heen; zowel de dieren als wij kunnen dus letterlijk gaan en staan waar we willen. Ik verbaas me na een week dus niet meer als een kudde zebra’s de bomen naast Ivy gebruiken om eens lekker tegen aan te schuren…. of als ik bijna struikel over Mama Warthog en haar 3 kids terwijl we naar het zwembad slenteren. Het effect van de regentijd is hier ook goed merkbaar, want elke dag zien we meer en meer mini-versies! Het is zo bijzonder om hier vrij rond te wandelen en te fietsen zoals je door de bossen rondom Utrecht zou doen.

[photogrid ids=”1663,1664″ captions=”no” columns=”two” fullwidth=”no” ]

Wij begrijpen wel waarom dit voor Prins Bernhard (een van) zijn favoriete plek(ken) was. We zeggen bijna hetzelfde op dit moment…. Tijdens een van de wandelingen die we door het park hebben gemaakt, hebben we op het terras van de Lodge – waar HRH Bernhard (zoals hij hier overal wordt genoemd) verbleef – een drankje gedronken en dat is echt zoals je a la “Out of Africa” een boerderij aan het begin van de 19e eeuw voorstelt: op een heuvel uitkijkend over het wild, dikke muren tegen de hitte en verschillende lounges waar je met een boek in de grote banken kunt wegkruipen. Even een mijmermomentje voor mij; wat als……?!

Maar na een week van wandelen, fietsen en genieten moeten Angie en Phil op weg naar Kruger en trekken wij verder Swaziland in, naar Malolotja.