[photogrid ids=”1806,1805,1804,1803,1802,1801,1798,1799,1800″ captions=”no” columns=”three” fullwidth=”no” ]

Ok we wisten dat we in het regen seizoen gingen maar omdat het al heel lang heel droog was dachten we dat het geen probleem zou zijn. En dat is het ook niet. het heeft op veel plekken in Zuid Afrika hard geregend en zo ook in de Kalahari. Normaliter is het hier droog en dor, ze hebben dorheid hier uitgevonden. De afgelopen weken heeft het veel geregend in 1 bui wat ze normaliter in totaal in een (normaal) jaar krijgen. Wij zien dus een geheel andere Kalahari woestijn bloemen en grasvelden waar een gras-manager van een golfcourse jaloers op is.

Door de regen kom je ook veel lachende mensen tegen die verbaasd zijn over het geluk dat ze dit jaar al hebben.

Het Kgalagadi Transfrontier Park is prachtig al laat de rit er naar toe een wrange smaak in je mond achter als je weet (lees eventueel: Wat Dawid wist) dat de hutjes langs de weg naar het park toe, van San zijn die uit het park zijn gegooid en velen zonder een bron van inkomsten berooid zijn achtergebleven.

De Kalahari heeft een adembenemend landschap en het park is heel mooi met afgelegen kampeerplekken en alleen maar zandwegen. Je waant je echt in de woestijn door de lange afstanden, al is het heel erg groen.

We zijn nog wel waakzaam omdat dit de eerste keer sinds Kruger is dat we in een wildpark met roofdieren rijden. We hebben een kleine 1000 km door het park gereden zonder issues wat was te verwachten na de lange tocht door de Karoo maar toch…..

We komen ook oude bekenden tegen uit Nederland. Onze truck is toch wel klein vergeleken met dat monster 🙂