[photogrid ids=”1402,1401,1400,1399″ captions=”no” columns=”four” fullwidth=”no” ]
Vandaag hebben we de vuurdoop gehad, die past bij het reizen over de slechte wegen van Afrika. We zijn onderweg van Trennery’s Hotel naar Dwesa Nature Reserve over de “binnendoor weggetjes”. Volgens de Lonely Planet komen de neushoorns daar het strand op lopen en kun je in het park kamperen; hoe idyllisch! Note: we hebben er geen 1 gezien (dieren niet zien is een thema aan het worden 😉 en volgens de park rangers zijn er ook helemaal geen in het park……???? – we hebben begrepen dat in verband met stropers rangers niet mogen zeggen of er en hoeveel neushoorns er in parken rond lopen -. De campsite is werkelijk idyllisch en je staat letterlijk tussen de bokjes en vervet monkeys en de oceaan ruist op de achtergrond.
Maar goed, voordat we in Dwesa aankomen, maken we een zeer mooie tocht door de heuvels van de Wild Coast met mooie vergezichten, erg woeste natuur en kleurrijke rondavels op de heuvels. Net als we het laatste dorpje achter ons hebben gelaten en we ons erop verheugen dat we vandaag lekker vroeg op de bestemming zijn – een kleine 8 km voor de gate – gaat plots de auto bonken en heeft ze minder trekkracht. De vrouw die we net gepasseerd zijn, fluit heel hard; wat zou er toch aan de hand zijn? Dan ziet Vera in de zijspiegel dat de rechter achterband eraf lijkt te liggen. We stappen uit en werkelijk: de band is letterlijk ontploft en is compleet aan flarden; er zit zelfs geen binnenband meer in! Hoe kan dat gebeuren? Dat moet toch een klap geweest zijn; wel gek dat dat niet hoort voorin…..
En daar sta je dan, letterlijk in de middle of nowhere, op een steile zandweg omringd door bos en anders niets. Na een paar minuten balen, k*t zeggen en hopen dat we wakker worden en het niet waar is, zit er niets anders op dan aan de slag te gaan. Gelukkig hebben we het banden wisselen geoefend hebben bij de sleutel cursus. Alleen was daar een rechte ondergrond en hadden we professionele adviseurs en staan we hier op een bergpas die ook nog eens niet geasfalteerd is met zijn 2-en….. – de 4 bakkies die langs reden, reden zonder te stoppen door. Maar drie uur later hebben we het samen dan toch gefikst; het reservewiel zit eronder, de “oude” velg hangt achterop en al ons gereedschap is weer ingepakt. Het meeste werk bleek het graven van een kuil te zijn om het reservewiel, dat groter is dan de kapotte band, op de remtrommel te schuiven.
De resterende kilometers naar Dwesa NR en ook de dagen erna zijn we wat ‘gevoelig’ als we stenen of andere scherpe dingen zien op de weg of als we een geluid horen dat we niet kennen van Ivy. Maar dat zal vast wel weer slijten, aangezien de wegen in de Wild Coast erom bekend staan, dat ze rough zijn. Voor de zekerheid willen we wel zo snel mogelijk een nieuwe band regelen, waarschijnlijk in Mthatha of anders terug naar East London.