[photogrid ids=”1643,1644″ captions=”no” columns=”two” fullwidth=”no” ]

Na de vlotte grensovergang Swaziland – 15 minuten- rijden we door naar de Lubombo Yacht Club in Big Bend. Via de Ioverlander app weten we dat je er als toerist ook kunt kamperen.  Onderweg passeren we naast uitgestrekte suikerrietvelden, afgeladen vrachtwagens vol met suikerrietstengels, ook de geurende fabrieken waar deze verwerkt worden….

Na de afslag Big Bend is het zoeken, want geen van onze navigatiesystemen kent de exacte plek en er staan ook geen bordjes langs de weg….  Op de weg waar we vermoeden dat we zouden moeten zijn, stuiten we op een bewaakt hekwerk dat toegang geeft tot het Mhlosinga Nature Reserve…? Navraag met behulp van handen en voeten aan de bewaker, blijkt dat we op de goede weg zijn en dat we alleen maar hoeven in te tekenen op zijn lijst. Zou hij ons echt goed begrepen hebben? Maar 2 kilometer later zien we een plas water en een openstaande poort: daarachter treffen we een erg nette camping aan met oude, maar schone faciliteiten en wij zijn de enige gasten. Als wij arriveren, zijn ze net klaar met grasmaaien; ze zijn alleen een klein stukje vergeten tussen het toiletgebouw en het meertje. Wij parkeren ernaast, zodat we wat schaduw hebben van de bomen.

Overal op het terrein zien we waarschuwingsbordjes: Beware of the Hippo en Beware of the Crocodiles. We vragen de campingbeheerder of er echt nijlpaarden in het meertje zitten. Zijn antwoord: ‘Nee, alleen een paar krokodillen. De nijlpaarden zijn al jaren niet gezien ‘.

Genietend van het uitzicht over de plas en de rust om ons heen, horen we ineens een forse plons ongeveer 100 meter van ons vandaan! Maar we zien niets……. en gerustgesteld door het antwoord van de campingbeheerder genieten we verder…… Een half uur later denkt Angie beweging in het water te zien en vol spanning turen over het water in de hoop een krokodil te zien. En dan ineens, steekt er ineens een nijlpaardhoofd boven het water uit!!???  Zouden we bevangen zijn door de combinatie van het biertje en de brandende zon?  Gefocust staart het nijlpaard in onze richting en komt zelfs dichterbij…. We hebben inmiddels de vluchtroutes onderling al verdeeld, want we weten hoe snel ze zijn en we staan nog geen 5 meter vanaf de waterkant…. Een lange 5 minuten van over en weer staren duurt en dan trekt ze haar bek open, briest we zien haar indrukwekkende gebit. – We begrijpen later van een gids dat dit waarschuwingen zijn dat we in/ dichtbij zijn territorium zijn-  Ook zonder die uitleg  hebben we al door dat nijlpaard ons niet leuk vindt. We staan inmiddels al naast onze stoelen voor het geval het bakbeest besluit het water uit te komen.

Dan duikt ze onder, ons in opperste alertheid achterlatend -komt ze deze kant op?- Gelukkig duikt haar hoofd even later verder van ons vandaan uit te water. Het lijkt erop dat ze haar heil verderop gaat zoeken en ons verder met rust laat….. Toch blijven we de rest van de avond de waterkant in de gaten houden; een paar uur later zien we nog een nijlpaard zijn hoofd boven het water uitsteken, dus helemaal rustig zitten we niet. Ook de nacht verloopt niet geheel rustig, want naast het indrukwekkende onweer met dito regenbui lijkt er die nacht ook iets rond de campers te scharrelen. De eerste overnachting in Swaziland is een feit!