[slider ids=”721,719,717,716,715,712,711,710,705,701,707″ fullwidth=”yes” captions=”no” ]

Ive gaat de container in…

En toen was daar DE dag; de dag waarop Ive&Co verwacht werd om ingeblikt te worden voor verscheping naar Kaapstad (zuid-Afrika).

Na 5 weken 7 dagen in de week buffelen om de laatste “must do’s” gedaan te krijgen, vertrokken we dan richting de haven van Rotterdam.

Behoudens een loszittende accubakklep en een remvoeistoflampje dat meer en meer nadrukkelijk ging branden, melden we ons bij de receptie van Rotterdam Freight Station rond de klok van half 9 in de ochtend.  Na wat onduidelijkheid of we 2 auto’s en/of een motor mee brachten, mochten we ons melden bij deur 1/2. Leek als we zijn, vroegen wij ons meteen al of hoe we Ive&Co door die lage deur zouden moeten krijgen…. Na uitvoerige inspectie door de mannen aanwezig, werden we verzocht om Ive&Co te verplaatsen naar de laatste deur (deur 11), zodat de man ter plaatse ons kon helpen om haar in de container te krijgen….

Inmiddels hadden wij natuurlijk de bouten tussen de leefcabine en het chassis al losgedraaid, dus uitermate langzaam en voorzichtig reden we Ive&Co naar de aangewezen plek. Gelukkig was er een heftruck met lange lepels ter plaatse, zodat we de leefcabine “alleen maar” iets hoefden op te tillen, zodat de lepels van de heftruck tussen de leefcabine en het chassis konden doorsteken. Zo gezegd, zo gedaan… Het nieuwe (door Bert en Henri van All-in Metaal) hijssysteem bleek heel stabiel en solide. Het monteren van de wielen onder het frame van de leefcabine was dan ook zo gefixt en voordat we konden knipperen met onze ogen, stond de leefcabine in de container. Alhoewel, het slot van de garage (onder het bed) lag er wel af bij deze laatste actie, maar ze stond er om 10 uur al in. So far, so good…

Na de motor die Duncan had geregeld om met Ive&Co mee te reizen in de container (en in de kosten te delen) in de container stond, was het de beurt aan onze reservewielen en Bert’s laatste speeltje (de opbergkist bovenop de cabine). Even tillen, vast zetten en zo gezegd, zo gedaan…

En dus nog even het makkelijke deel in de container… en klaar… dachten we, want we hadden immers al in Gouda getest met eenzelfde container….Ondertussen arriveerden er nog een Land Rover en de Landcruiser van Boris en zijn vrouw, die ook via Duncan het transport hadden geregeld. Voor hen was het een kwestie van de auto in de container (laten) rijden…. Maar gaf ons wel vertrouwen dat meer mensen via hem het transport hadden geregeld; misschien komen we elkaar niet alleen in Rotterdam, maar ook in Afrika weer tegen?!

Helaas bleek of, Ive&Co uitgedijd of de container gekrompen… Dus na de rolkooi eraf getild met de heftruck, de luchthapper met 5 cm ingekort, dachten we het te redden, maar helaas dus toch uiteindelijk lucht uit de voorbanden moeten laten. Het laatste stukje moest er sowieso met heftruck ingeduwd worden, want je kunt met geen mogelijkheid uit de cabine komen of je moet 2 cm in omvang zijn….

Maar, na 6 uur zwoegen in de brandende zon was het moment dan daar: Ive&Co staat in de container! Met enorm veel dank aan de flexibiliteit en meedenken van RFS!

Nu fingers crossed dat ze een behouden vaart heeft en wij een behouden vlucht en dat we elkaar weer zien op 24 augustus in Kaapstad!